Pod koniec lipca odbyło się kolejne spotkanie słuchaczy Katolickiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku we Lwowie. W Instytucie Badawczym Epidemiologii i Higieny Lwowskiego Uniwersytetu Medycznego seniorzy wysłuchali wykładu pt „Odo Bujwid i jego dziedzictwo naukowe”, który wygłosił prof. Borys Kuzminow, dyrektor Instytutu. Obecni na sali obejrzeli również film „Laboratorium wolności. Pogromcy mikrobów. Portrety rodzinne”. Wydarzenie odbyło się dzięki wsparciu Konsulatu Generalnego RP we Lwowie.
Natalia Rudczyk, wicekonsul Konsulatu RP we Lwowie podkreśliła, że Uniwersytet działa prężnie i każdego tygodnia odbywają się dwie – trzy aktywności na rzecz seniorów.
– Cieszy to, że słuchaczy tego Uniwersytetu jest coraz więcej. Dziś na sali zabrakło nawet krzeseł. Konsulat bardzo wspiera tego typu inicjatywy na rzecz seniorów. Są to zarówno wycieczki ogólnodostępne śladami patronów roku, jak i spotkania wykładowe, takie jak dziś. Dzięki współpracy z władzami tego instytutu, Katolicki Uniwersytet Trzeciego Wieku wraz z konsulatem organizują cykl wykładów o wybitnych ludziach medycyny XIX – XX wieku. Są to uczeni, których imiona zasługują na to, aby o nich wspominać i kultywować pamięć o nich – powiedziała konsul Natalia Rudczyk.
Na zakończenie chętne osoby odwiedziły Muzeum Doktora Nauk Medycznych Henryka Mosinga. O słynnym naukowcu, uczniu profesora Rudolfa Weigla, opowiedziała kierownik muzeum Walentyna Smolnycka. Wśród ciekawostek ekspozycji jest zdjęcie zrobione we Lwowie, na którym widać stojących obok siebie profesora Rudolfa Weigla i pioniera polskiej bakteriologii Odo Bujwida. W latach dwudziestych XX wieku do lwowskiego laboratorium przyjeżdżali uczeni z całego świata, by przyjrzeć się metodzie zarażania wszy profesora Weigla. Wśród nich był Odo Bujwid, o którym była mowa podczas tego spotkania.
Odo Bujwid był pierwszym polskim bakteriologiem oraz jednym z pierwszych naukowców, zajmujących się wytwórczością szczepionek leczniczych. Był pionierem higieny i profilaktyki lecznictwa, przeprowadził pionierskie szczepienia przeciwko wściekliźnie.
Urodził się 30 listopada 1857 w Wilnie. Studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim. Kontynuował naukę w Berlinie u Roberta Kocha oraz w Paryżu w Instytucie Ludwika Pasteura. W Warszawie założył pierwszy w Polsce instytut zapobiegania wściekliźnie oraz stację badania produktów spożywczych.
Przeniósł się do Krakowa, aby objąć nowo utworzoną katedrę higieny na Uniwersytecie Jagiellońskim. Stworzył w tym mieście drugi na terenie kraju zakład szczepień pasteurowskich. Gdy został wybrany radnym m. Krakowa przyczynił się do założenia wodociągów i sieci kanałów w mieście. Publikował liczne rozprawy naukowe. Był aktywnym społecznikiem. Znał ponad dziesięć języków obcych. Propagował język esperanto, został honorowym członkiem Polskiego Klubu Esperanckiego. W swoim krakowskim domu przy ulicy Lubicz 34 założył wytwórnię surowic i szczepionek, dzięki czemu w czasie okupacji niemieckiej Polacy otrzymywali szczepionki przeciwko durowi plamistemu.
Odo Bujwid był człowiekiem niezwykle pracowitym i zorganizowanym. Był członkiem Komitetu Organizacyjnego Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela w Krakowie, członkiem Komitetu Przyjaciół Pokoju. Zmarł 25 grudnia 1942 roku .Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Anna Gordijewska
Tekst ukazał się w nr 13-14 (425-426), 31 lipca – 14 sierpnia 2023
Source: Nowy Kurier Galicyjski